Laat gevoelens niet opkroppen, want opgekropte emoties worden ontspoorde emoties en uiten zich vaak in moeilijk en extreem gedrag. Geef ruimte aan boos zijn, schaamte, angst, verdriet. Het zijn normale emoties. Vaak zit er een belangrijke boodschap en behoefte achter die gehoord wil worden.
Het is makkelijk genoeg om kwaad te worden. Maar kwaad zijn in de juiste mate, op de juiste tijd, om de juiste reden en op de juiste manier, dat is niet gemakkelijk.
Kinderen, jongeren en volwassenen stellen allemaal wel eens onaf, onvolwassen en ongewenst gedrag. Bedenk dat ze met hun gedrag vooral communiceren over wat er in hun binnenwereld gebeurt. Help hen om hun emoties te reguleren en ze constructief te uiten.
Je hoeft de ander niet onmiddellijk te troosten of tot rust te brengen. Help en ondersteun hem of haar om stoom af te laten en de eigen emoties en behoeften goed te doorvoelen en te uiten. Help je gesprekspartner hierop een antwoord te vinden door empathisch te luisteren.
Emoties kunnen pas stromen als ze erkend worden. Daar moet je soms de ander mee helpen door mee te voelen en mee woorden te geven aan de emoties.
Vaak ontsporen emoties als men ze zelf niet erkent. Eens men ze erkent als belangrijke signaalgevers wordt de behoefte die erachter schuilt sneller helder.
Neem elke vorm van zelfregulering serieus en ondersteun de ander daarin. Ga er positief op in als iemand bijvoorbeeld zegt ‘laat me even razen’, laat me nu even bekomen’, ‘laat me even met rust’ of ‘dit zou mij nu helpen’.
Emotieregulatie start met de emotie, bijvoorbeeld de boosheid, het verdriet of de angst op te merken en er even heel bewust bij te blijven. Een houding van onvoorwaardelijke aanvaarding is daarbij nodig.
Je kan de ander hierbij helpen door zelf rustig te blijven en de emotie te aanvaarden:
Neem tijd om te voelen wat er gevoeld moet worden en om eerlijk te reflecteren.
Vraag:
Stel je nieuwsgierig op naar de betekenis van het gevoel. Zo kun je diepere lagen onderzoeken en de essentie pakken. Dat helpt om de emotie constructief te uiten.
Mogelijks gaat het over:
Vat samen en stimuleer vrijwillige actie. Zeg bijvoorbeeld: "Je voelt je boos en hebt behoefte aan duidelijkheid."
Begeleid het denkproces naar een concrete actie. Vraag bijvoorbeeld: "Is er iets dat jij hiermee wil doen? Wil je zelf een actie ondernemen? Is er een verzoek naar de ander(en)?"