Samia, een meisje van 10 jaar, traint al een half jaar in de plaatselijke basketbalclub net zoals haar broer Mo. Ze is het enige meisje in haar team. Haar trainer Ron behandelt haar echter anders dan de jongens. Samia wordt regelmatig genegeerd of afgewimpeld als ze iets vraagt. Tijdens wedstrijdjes moet ze heel vaak op de bank zitten en mag ze nooit eens een volledige wedstrijd meespelen. De club voorziet ook geen aparte kleedkamer. Ze moet zich samen met de jongens omkleden hoewel ze dit niet zo leuk vindt. Ze kijkt heel erg op naar haar broer en wou daarom ook graag basketten, maar na een half jaar denkt ze al aan stoppen door de trainer. De ouders stappen naar het clubbestuur.