Caleb, een trainer die actief is in een atletiekclub bij de competitiegroep, blijkt tijdens trainingen op geregelde tijdstippen harde en kwetsende communicatie te voeren. De sporters (16-20 jaar) hebben het gevoel dat ze worden gekleineerd, alleen maar kritiek krijgen en niet naar waarde worden geschat.
Zo roept hij geregeld tijdens de trainingen dat hij met zulke luie zwammen niets kan doen. Hij spreekt hen vaak aan met woorden zoals ‘Hey idioot, bende klojo’s, jeanetten, vetzakken,… Hij had ook al verschillende aanvaringen met sporters waarbij hij neus aan neus stond met hen en hen de huid vol schold: “Wat zijn jullie aan het doen? Ik verspil mijn tijd aan zulke nietsnutten. Als je dit al te intensief vindt, dan moet je niet denken dat jullie ooit op een WK zullen staan. Jullie zijn zwak en zonder mij staan jullie nergens, bende losers.” Hij roept ook regelmatig voor de hele groep dat iemand ‘te vet’ staat en weer te veel in de Mc Donalds heeft gezeten. Wanneer sommigen beginnen over te geven na een zeer intense training, begint hij luid te lachen ‘Als je hier al moet van kotsen, dan kots ik van jullie zwakkelingen.’
Het viel enkele mensen al op dat een aantal sporters de laatste tijd wat minder presteerden, maar ze dachten steeds dat dit door de vermoeidheid van de vele trainingen en stages kwam. Caleb is van mening dat wie ervan droomt om topsport te doen, gehard moet worden zodat ze de uitdaging aankunnen. Dit is wat hij ook tijdens zijn eigen topsportcarrière dagelijks hoorde van zijn trainers. Hij heeft op deze manier zelf aan de Olympische Spelen kunnen deelnemen. Het hoort er voor hem gewoon bij.
Er zijn al enkele sporters die de stap gezet hebben naar de API om dit te melden. Ze vinden het er helemaal over gaan en hebben minder en minder zin om nog te komen trainen. Ze willen ook aan de alarmbel trekken voor een aantal medesporters in de groep over wie ze zich zorgen maken. Deze jongens zijn helemaal in hun schulp getrokken en ze lijken elke training een beetje kleiner te worden. Ze hebben veel over voor hun sport, maar ze hebben het gevoel dat ze het toch nooit gaan halen, zeker aangezien Caleb hen alleen maar zegt dat ze te zwak zijn en dat ze geen topsportmentaliteit hebben. Ze vragen zich af of het allemaal nog wel de moeite waard is om zo op hun eten te letten, dagelijks hard te trainen en hun sociaal leven te verwaarlozen. Ze verwijzen ook naar de gedragscode voor trainers waarin duidelijk staat dat deze sporters niet mogen kleineren of onder druk zetten. De club vreest dat er nog meerdere meldingen zullen binnenkomen.
